Zając i jeż

Raz jeżyk z zającem w piłkę grali,

lecz już po chwili się posprzeczali,

bo jeżyk, bramki broniąc kolce nastawił

i piękną piłkę zajączka podziurawił.

Zając, widząc piłkę w opłakanym stanie

pięści zacisnął, chce spuścić jeżykowi lanie,

a jeżyk zdziwiony zachowaniem kolegi

najeżył się jeszcze bardziej, aż po uszu brzegi.

Widząc to jaskółka, która mecz ten sędziowała

sfrunęła z drzewa bardzo rozgniewana.

Dziobnęła zająca w ucho,

jeżyka w pyszczek różowy,

dość tego, dość – krzyczy,

to nie są bokserskie zawody.

Trzeba piłkę naprawić,

a jeśli się nie da,

zrzucić się na drugą, tak robi dobry kolega.

A jeśli pieniędzy nie macie wcale,

zrobić piłkę z gałganków,

i, skończone żale.

Zając pięści rozwinął,

jeżyk kolce pochował,

Jak naprawić piłkę

toczy się teraz rozmowa.

Dwaj przyjaciele z boiska

i mała czarna jaskółka

nalepiają na piłkę zajączka

biało - czarne kółka.

Piłka śmiga jak nowa,

zając w bramce staje,

a jeżyk, jest teraz strzelcem.

Popis strzałów daje.